weirdo

φτανει μια δαιμονισμενη ημερα που λες τι κανεις?που βρισκεσαι?γιατι συμβαινουν ολα σε σενα?γιατι πανε ολα στραβα?αναρωτιεμαι γιατι φτασαμε να λεμε μονο τυπικουρες,γιατι χαθηκαμε τοσο πολυ,γιατι ενω επι εναν χρονο ειχαμε γινει κωλος και βρακι,τωρα τιποτα.Δεν απαντας στα σμσ γιατι εχεις διαβασμα.και εχω ρε χωριο αλλα θελω να δω τι κανεις,πως πας...γιατι εσυ εφυγες εγω ομως ακομα ειμαι εδω...και αναρωτιεμαι γιατι ολα αυτα?καναμε απειρες συζυτησεις σοβαρες η μη,απειρες βολτες και ειναι σαν να τα διεγραψες τωρα...τελικα μονο εγω τα θυμαμαι.;-)

ψαχνω κατι καινουριο να πω,να μην το'χω ξανακουσει ουτε και εγω

δεν ξερω τι να γραψω...δεν μπορουν να αποτυπωθουν οι λεξεις...ειναι δυσκολο। σε βλεπω και μου βγαζεις ενα σωρο αρνητικα συναισθηματα।δεν ξερω πως να αντιδρασω φιλε μου। απο τη μια θελω να σε πλακωσω και να σε τσακισω και απο την αλλη το απολυτο κενο। σε μισω για αυτο που μου προκαλεις। αληθεια। αλλα και παλι δεν θα επιτρεψω στον εαυτο μου να σε ξανασκεφτει για οποιονδηποτε λογο। γιατι δεν το αξιζεις। ευτυχως μεσα απο σενα ρηκα κατι που ισως να μετραει η μαλλον καποιον। δεν αισθανομαι ουτε κατα διανοια αυτα που αισθανομαι/αισθανομουν για σενα αλλα ειναι μια αρχη।