Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

"Εαυτε μου..."

Πρόσφατα ειχα μια συζύτηση με την φίλη μου την Αnhelita κατα πόσο είναι καλό ή κακό να κρύβεις τα συναισθήματά σου και εδώ έρχεται να προστεθέι και το άλλο...Κατά πόσο με αυτόν τον τρόπο είσαι εσύ ο εαυτός σου.
Ακούς πολύ συχνά τα<>,ή το <<χαλάρωσε>> ή το <>.Και καλά να το λες,το θέμα ειναι να μπορείς να το κάνεις κιόλας...Να λες,θα είμαι όπως θέλω εγώ και θα κάνω ό,τι θέλω εγώ,και τους γράφω όλους στο φινάλε. Γιατί όμως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν θέλουν τον πραγματικό μας εαυτό;Γιατί να κατακρίνουν και να σχολιάζουν αυτόν που θέλει να τα έχει καλά με τον εαυτό του...;
Τελικά,εκείνα τα άτομα που ασχολούνται περισσότερο με κάποιον είναι και οι πιο ανασφαλείς.Δυσκολεύονται να είναι αυτό που πραγματικά αισθάνονται, και καταντούν γελοίοι...Φέρονται ψεύτικα φορώντας συνεχώς μια μάσκα.Πώς μπορεί κάποιος όμως να ζήσει έτσι;Με υποκρισία και καταπίεση...
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Το καλύτερο που έχεις να κάνεις φίλε μου,είναι να αποφεύγεις να κρύβεις συναισθήματα(όσο μπορείς τουλάχιστον) και να προσπαθείς να είσαι εσύ μέσα από μικρές καθημερινές στιγμές,την οικογένειά σου,τους αληθινούς σου φίλους που σε αγαπούν και με τα προτερήματα και τα ελλατώματά σου.
Φόρα λοιπόν το χαμογελό σου,αυτό που κάποιοι αγαπούν να μισούν, και πες ¨εαυτέ μου¨,χωρίς να σε νοιάζει για τους άλλους.Η ζωή συνεχίζεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια: