Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

θα περασει,που θα παει;

Η εβδομάδα αυτή είχε λύπη,χαρά,ευτυχία,συναισθηματικό κενό το οποίο δεν λέει να συρρικνωθεί και κυρίως κάτι από έναν παλιό μου εαυτό,το οποίο ήταν ξεχασμένο.
Η εβδομάδα αυτή δεν χαρακτηρίζεται από τις καλύτερες γιατί απλά συνειδητοποίησα κάποια πράγματα,έμαθα και πληγώθηκα από γεγονότα που συνέβησαν,στενοχωρήθηκα από κάποιες συμπεριφορές και κυρίως άτομα που δεν νοούν να σε καταλάβουν,παρόλο που κάνουν... φιλότιμες προσπάθειες και κυρίως παριστάνουν κάτι που ουσιαστικά δεν είναι.
Δεν μπορείς να υπολογίζεις σε ανθρώπους που κοιτάνε πώς θα σου βγάλουν το μάτι,ενώ εσύ κοιμάσαι όρθιος και δεν θέλεις να δεχτείς και να αντιμετωπίσεις την αλήθεια.
Δεν μπορείς κα καταφύγεις πουθενά.
Θέλεις να ξεσπάσεις και δεν μπορείς.
Θέλεις να ουρλιάξεις με όση δύναμη σου έχει απομείνει αλλά δεν σου βγαίνει τίποτα...
ΚΕΝΟ...ΑΥΤΟ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ...
Το ερώτημα είναι:ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ;