Ίσως,κάποτε,κάπου...

Ίσως κάποια μέρα καταλάβεις τι ένιωθα...Ελπίζω κάποτε να αισθανθείς το ίδιο...Μα κάρι κάπου να σε ξανασυναντήσω μετά από χρόνια,να σε κοιτάξω στα μάτια και να σου πω ότι σ'αγάπησα...πολύ,λίγο δεν ξέρω...πάντως είχα κάτι δυνατό για σένα...Ίσως να ήταν και κάτι φευγαλέο αλλά δεν νομίζω γιατί τα φευγαλέα δεν κρατούν 3 χρόνια...3 ολόκληρα χρόνια...να πονάω,να κλαίω,να ακούω τραγούδια και να σε σκέφτομαι...και να ξέρω ότι είναι μονόπλευρο...η αγάπη όμως θέλει και τις 2 πλευρές...έλεγα ξανά και ξανά στον ευατό μου ΓΙΑΤΙ???ΓΙΑΤΙ να σε κοιτάω και να περιμένω το ίδιο???ΓΙΑΤΙ την χρονιά που σε γνώρισα(πριν από 4,5 χρόνια)να την θυμάμαι σαν χτες???ΓΙΑΤΙ όταν σε έβλεπα μου κόβονταν κυριολεκτικά τα πόδια και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί???ΓΙΑΤΙ κάθε φορά που σε κοιτούσα ήλπιζα???εσύ όμως τίποτα...δεν σε κατηγορώ γιατί πιθανότατα δεν το ήξερες...αλλά και πάλι...και να το ήξερες τι θα έκανες???ΤΙΠΟΤΑ...σε ευχαριστώ λοιπόν που υπήρχες τότε στη ζωή μου και γέμιζες την καθημερινότητά μου με πεταλούδες,λουλούδια ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο...σε ευχαριστώ που με έμαθες να αγαπώ(αν και η αγάπη πονάει)...θα είσαι μια γλυκιά ανάμνηση για μένα...τώρα σε βλέπω και αναρωτιέμαι αν άξιζαν όλα αυτά...ίσως ναι,.ίσως όχι...
υ.γ.μετά από σένα δεν βρέθηκε κανένας άλλος να αγαπήσω...ίσως,κάποτε,κάπου βρεθεί...μακάρι να το έβλεπες αυτό...θα καταλάβαινες...